กลับมาจากห้วยขวางก็คุยกันกับแฟนว่าจะไปลองขับรถที่สวนหลวงฯ และสอนให้เขารู้จักการขับรถให้ดีขึ้น เพราะจะได้ช่วยกันขับได้บ้างเวลาเดินทางไกล
พอไปถึงก็หาที่รถน้อย แต่เห็นว่ามีคนเขามาหัดกันเยอะนะที่นี่ ทั้งสอนกันเองและโรงเรียนสอนขับรถ เราก็วิ่งวนไปมาหลายรอบแหละ ตามประสาคนหัดขับรถ บอกตามตรงว่าเราเองก็ดุแฟนบ่อยมาก ดุมากจริง ๆ ก็แบบบางทีบอกเลี้ยวก็ไม่ยอมเลี้ยว เขาบอกจะเลียวข้างหน้า เราบอกให้จอดก็ไม่จอด เขาบอกจะชิดตรงโน้น หรือเราบอกให้ตีไฟเลี้ยวหน่อยเวลาเลี้ยว เขาก็บอกลืม อ้าว .. เป็นงั้นไป เฮ้ยย ... ถ้าเป็นเด็กจะตีให้ก้นลายเลยเนี่ย ... :)
ไงละ ฟังดูแล้ว.. เหมือนจะสวีตกันน่าดูเลยใช่ไหมครับ แต่เหตุการณ์มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นซะทีเดียว เพราะการสอนขับรถหรือสอนหนังสือให้กับคนรู้จัก/คนใกล้ตัวเนี่ย เป็นอะไรที่ไม่ได้ผลดีสักเท่าไร หรือบางรายอาจจะเสียอารมณ์จนมีน้ำโหไปเลยก็มี !!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น