วันอังคารที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2553

ยังกะเล่นงูกินหาง

บ่ายนี้ ผมมีธุระที่โรงแรมดุสิต แต่กว่าจะออกจากโรงแรมก็ประมาณ 5 โมงเย็น พอออกมาผมก็ตีไฟกระพริบ ชิดขวาไว้เพิ่อจะได้กลับรถใต้สะพาน แต่ว่าหลังจากที่รออยู่ได้แป๊บหนึ่งก็มองไปทางขาออก อืมมม มันชั่งติดได้ใจแท้หว่า ทำไงดีเนี่ย ?!?!

จังหวะนั้น ผมได้ไฟเขียวพอดี งั้นเอาเป็นว่าผมขับเลี้ยวขวาไปก่อนแล้วค่อยอ้อมเข้าหลังสวนลุมออกมาพระราม 4 อีกรอบ จริง ๆ แล้วอ้อมมาทาง นี้น่าจะง่ายกว่าด้วยซ้ำไปนะ

แต่ผมมาเสียจังหวะอีกทีตอนจะเลี้ยวซ้ายออกพระราม 4 เพราะมันติดมากเหมือนกัน

ผมชั่งใจนิดหนึ่งว่าจะเอาไงดี ถ้าตรงไปก็เป็นสาทรใต้ เลี้ยวซ้ายก็เป็นพระราม 4 แต่ทำไมมันติดจังหว่า ... ผมเลือกตรงไปแหละ เพราะโล่งสุด ๆ ขอเข้าสวนพลูเหมือนเดิมครับ รู้อย่างนี้น่าจะเลี้ยวซ้ายตั้งแต่หน้าโรงแรมก็จบแล้วววว!!

พอเข้าสวนพลูแล้ว รถก็เยอะเหมือนกันนะ แต่เอาเป็นว่าคุ้นเคยกว่า ถ้าหลุดตรงนี้ก็น่าจะดีขึ้นแน่นอน

เมื่อถึงใต้ทางด่วนก็อยากขึ้นนะแต่ก็ไม่อยากเสียตังค์ เหลือบมองไปไกล ๆ ที่จะไปทางพระราม 4 ก็ไม่ค่อยมีรถเหมือนทุกครั้ง แล้วที่พระราม 4 มันติดเพราะอะไรเนี่ย !! งั้นผมวิ่งทางราบมาเลี้ยวขวาที่แยก ณ ระนองดีกว่า

ระหว่างที่รอไฟแดง ผมเห็นว่ามีรถบรรทุก รถพ่วงเลี้ยวขวาออกจากท่าเรือเยอะมาก .. งั้นผมเข้าพระราม 4 อีกครั้งละก๊านนน วิ่งวนแบบสุด ๆ

พอผ่าหน้า ม. กรุงเทพ ดูรถยังติด ๆ อยู่ งั้นลองเข้าไปที่สายเก่าดู น่าจะดีขึ้น เพราะรถทางตรงคงไม่เหมาะ ถ้าหากจะเลี้ยวซ้ายออก 42 คงไม่ทันแล้ว เพราะชิดขวาจะเลี้ยวอยู่แล้ว

จริง ๆ ผมไม่ค่อยชอบวิ่งเส้นนี้เท่าไหร่ เพราะไม่อยากไปเบียดตรงกลับรถใต้สะพานพระโขนงสักเท่าไร มันเป็นการแก่งแย่งกันแบบสุด ๆ เพียงเพื่อจะกลับรถเท่านั้นเอง คนที่อยู่เลนในก็ไม่อยากให้รถแทรก ส่วนคนที่จะแทรกก็จะเบียดเข้าให้ได้ ถ้ามีรถมอเตอร์ไซต์มาแทรกให้ก็จะได้จังหวะดีหน่อย พอทุเลาอาการเดือดลงไปได้บ้าง แต่ถ้าให้รถเก๋งรถปิกอัพมาเบียดกันเองเมื่อไหรนะ ผมว่ามันแทบจะฆ่ากันตายให้ได้ เพราะต่างคนต่างก็ไม่ยอมกันสักที ใครกล้าเสียบหน้า(รถ)เข้ามาเยอะหน่อยก็จะได้ไปก่อน ใครที่จะกลับรถตรงนี้หรือมาบ่อยๆ คงจะทราบดีว่าเป็นอย่างไร

สุดท้าย ผมกลับถึงบ้านประมาณ 6 โมงครึ่ง ซึ่งก็ใช้เวลาเยอะมากเหมือนกัน และผมก็ไม่อยากคิดเลยว่าผมจะทำอะไรแบบนี้ได้ ขับรถวนไปวนมา เพราะแทนที่จะทำอะไรง่าย รอสักนิด กลับเปลี่ยนเส้นทางไปมา ยังกะเล่นงูกินหาง เลยไม่แน่ใจว่าเสียเวลาที่ตรงไหนกันแน่ แล้วรถมันติด ๆ จริงหรือเปล่าหว่า .. แต่สุดท้ายผมก็ทำไปแล้วแหละ อย่าคิดมาก :)



วันจันทร์ที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2553

บ่ายนี้ที่จอดรถเต็มจัง

โดยปกติ ผมจะเลี่ยงการขับเข้าห้างในตัวเมืองหรือห้างในชุนชนที่น่าจะมีรถเยอะ เพราะมันไม่ได้แค่เข้าออกลำบากแต่รวมไปถึงการหาที่จอดรถด้วย มันสุดแสนจะยุ่งยากแสนเข็นทีต้องขับตระเวนในลานจอด เพราะให้ได้ที่จอดเหมาะ ๆ สักที่ แต่บ่ายนี้ ผมมีธุระต้องไปที่ห้างเดอะ มอลล์ บางกะปิ แค่ได้ยินชื่อนี้ ผมว่าหลายคนคงขยาดไม่อยากขับรถขึ้นห้างเลยทีเดียว ซึ่งผมก็เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ

ผมขับรถออกจากบ้านที่อ่อนนุชไปถึงเดอะ มอลล์แค่ 15 นาที แต่ผมต้องวนหาที่จอดเป็นชั่งโมงหรือมากกว่าด้วยซ้ำ เพราะลานจอดเต็มแทบทุกชั้น ยกเว้นชั้นบนดาดฟ้า เพราะเขาไม่ได้ขึ้นไป ด้วยเหตุอันใดก็ไม่ทราบได้ ทั้ง ๆ ที่ลานจอดชั้นอื่น ๆ เต็มหมดแล้ว


ตอนแรกที่ผมขับเข้าไปผมก็ทะยานพุ่งขึ้นไปเกือบชั้นบนสุดเพราะคิดว่าคนคงไม่อยากขึ้นเท่าไร น่าจะพอที่ว่างอยู่บ้าง แต่ผมก็คิดผิดเพราะพอวนขึ้นยังไม่พ้นจากตรงทางลาดขึ้นก็เจอป้ายมาตั้งไว้ว่า "ที่จอดรถเต็ม" ผมเลยต้องวนลงมาเสี่ยงดวงที่ชั้นข้างล่างอีกรอบ

ผมเลือกเข้าชั้น 2A ซึ่งจริง ๆ ตอนแรกผมไม่รู้หรอกว่าตอนนั้นผมวนเข้าชั้นไหน รู้อย่างเดียวว่าต้องหาที่จอดให้ได้ ยังไงต้องหาให้ได้ครับ ผมไม่เคยวนรถหลายรอบแบบนี้ม่ก่อน และผมเริ่มจะหมดความอดทนกับที่ต้องวนรถไปเรื่อย ๆ เพื่อหาที่จอดแล้ว มันไม่สนุกเอาเสียเลย

พอผมวิ่งเข้าลานจอด ผมเลือกเอาช่องเลนกลาง ๆ เลย เพราะผมเห็นว่ามีรถน้อยกว่า ถ้ามีรถออกก็จะง่ายกว่าและคนคงไม่ชอบเข้าเลนกลาง ๆ หรอก ..

เชื่อไหมครับว่า ผมเดาถูก... :-P

พอผมวิ่งมาได้ช่วงกลาง ๆ เลนของลานจอด ผมได้ยินเสียงปิดประตูดังปั้ง .. อ๊ะ น่าจะมีรถออก ผมเบรคทันทีเลยครับ มองซ้ายทีขวาที เห็นคนในรถปิกอัพคันหนึ่งขวามือทำท่าเหมือนจะออกเพราะคนในรถเต็มเลย .. ยังงี้ก็สวยสิครับ ผมเปิดไฟ(ฉุกเฉิน)กระพริบ ถอยรถหลังนิดหนึ่งให้เขาออกได้สะดวกเพราะผมอยากเข้าไปเต็มทีแล้ว :)

พอ 4 โมงกว่า ๆ ได้เวลาผมออกจากห้าง ผมก็ต้องมาเข็นรถ 2-3 คันเพื่อจะได้พ้น ๆ ทางออกของผม ก็ไม่มีปัญหาอะไร สะบาย ๆ ถ้าใส่เกียร์ว่างไว้

ช่วงหนึ่งที่ออกจากห้าง ผมเห็นพี่ยามแกเข็นรถเก๋งของใครก็ไม่รู้ไปชนกับรถอีกคัน ถึงแม้จะไม่ได้ชนแรงจนเป็นแผลเวอะวะแต่ก็คงโดนรอบ ๆ ป้ายทะเบียนไปเยอะเหมือนกันเพราะชนปึ้ง กระเด็นแบบกระตุกทั้งสองคัน !!!



Google
 

Download unlimited stock photos!

Wikipedia

ผลการค้นหา