คราวนี้สะเกิร์ตหน้าโดน!!

เช้าวันนี้ออกไปทานข้าวเช้ากับแฟนที่ซอยอ่อนนุช 62 มั่ง ตอนเข้าไปในซอยก็ดูโอหรอก แต่ทานข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก้ต้องหาทางกลับรถเอา ซึ่งไม่มีหรอก ก็คงต้องกลับรถเอาตรงไหนเท่าที่พอจะทำได้แหละ เผอิญใกล้ ๆ ร้านกับข้าวทางขวามือมีช่องเข้าอู่หรือร้านซ่อมนี่แหละ ก็เลี้ยวขวาเข้าไป แต่ยังไม่ได้เข้าไปในร้านหรอกครับพี่น้อง ..

เนื่องจากทางขึ้นมันเป็นเนินเล็ก ๆ จากถนน พอล้อรถลงร่องก่อนขึ้นเนินเล็ก ๆ นั้นก็มีเสียงครึ๊นนนน ๆ ออกมา .. อาาาา สงสัยสะเกิร์ตข้างหน้าคงโดนเข้าแล้วสิเรา เห็นเป็นอู่หน่อยก็อยากเข้าใช้บริการจริง ๆ ซะแล้ว เลยต้องรีบถอยออกมากลับรถแบบด่วนจี๋ แล้วไปจอดดูหน้าร้านก๊วยเตี๋ยวแทน เฮ้ยยย โล่งอกไปล่ะ ไม่ได้แตกหักหรือหล่นให้ดูน่าเกลียด จะจำไว้เลยว่าถ้าไม่มั่นใจอย่างเสี่ยงอะไรเด็ดขาด มันไม่คุ้มเอาเสียเลย !!!

รถร่วมฯ ประท้วง

เช้าวันนี้ พอออกจากซอยอ่อนนุช สังเกตว่ามีคนรอรถเมล์กันเยอะกว่าทุกวัน และยังไม่เห็นว่ามีรถเมล์หรือรถร่วมวิ่งมาแซงสักคัน เลยเปลี่ยนจะจากฟังเพลงมาฟัง จส 100 ก็เห็นมีการพูดเรื่องรถร่วมไปประท้วงกันที่รัฐสภา ว้า .. คนใช้บริการรถเมล์ก็แย่สิครับ ถึงจะมีรถแดงวิ่งอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่ครอบคลุมไปทุกพื้นที่หรือไปได้ไม่ไกล เช่นถ้ามาจากสุขุมวิท จะไปสาทรเนี่ย ไม่มีรถแดงวิ่งครับ ต้องต่ออีกสัก 2-3 สาย ทั้ง ๆ ที่ไม่ไกลมาก แต่ถ้าเป็นรถร่วมก็จะมีอยู่ 2-3 สายได้ ที่บอกได้เพราะแต่ก่อนก็ใช้บรอการเส้นนี้ถนนประจำ จนเปลี่ยนมาขับรถเองเมื่อตอนปลายปีที่แล้วนี่เอง :)

ช่วงหลัง ๆ มาเริ่มฟัง จส. 100 บ้างเวลาเบื่อ ๆ หรือว่ารถติดเยอะ ๆ ทำไห้ได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จะหลีกเลี่ยงไปทางไหนได้บ้าง ผมว่าเขาทำดีนะ จะมีสักกี่คนที่เปิดวิทยุมาฟังบ้างเในวลาขับรถ เพราะเวลาคนโทรเข้ามาจะบอกว่าตรงนั้น ตรงนี้เกิดเหตอะไรบ้าง เพราะถ้าผ่านมาทางเราก็อาจจะมองว่าใช่คันที่เขาต้องการความช่วยเหลือหรือป่าว แล้วเราจะช่วยอะไรได้บ้าง เช่นถ้าเป็นพยาบาลมาอย่างน้อยอาจจะช่วยเปิดทางให้ เพื่อให้ไปถึงมือหมอได้เร็วขึ้น แต่ส่วนใหญ่ที่จะเป็นพี่แทกซี่ทั้งหลายเท่านั้นที่ชอบฟัง นอกนั้นก็จะเปิดเพลงฟังดัง ๆ ในรถ ให้ลืมไปว่าตอนนี้กำลังสบายอยู่รถ ลดความเครียดอะไรทำนองนั้น ใส่ใจกับสังคมอีกสักนิด เพื่อให้การใช้ชีวิตร่วมกันในสังคมให้ดีขี้นนะครับ

Link : www.js100.com

สำหรับคนชอบฟังเพลงบนท้องถนน

วันนี้ขอพูดถึงเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนสักหน่อย ช่วงกฏหมายว่าด้วยเรื่องการโทรไม่ขับ หรือขับไม่โทรนั้นกำลังเป็นที่ฮือฮากันเหลือเกิน โดยส่วนตัวแล้วผมว่าถ้าจะเอาผิดกับคนขับรถอย่างเดียวก็คงไม่ยุติธรรมเท่าไรหรอกนะ เพราะบางทีคนเดินบนถนน คนข้ามถนนเอง ก็ยังไม่ได้ใส่ใจตัวเองเลย ประเภทว่าคุยโทรศัพท์เดินข้ามถนนแบบสบายใจเฉิ่ม แต่ไม่ได้สนใจว่ามีรถหรือมอไซต์วิ่งมาไกล้ตัวแล้ว เขาจะเดินคุยไปแบบไม่ส่นใจใครเลย ถ้าบีบแตรใส่ก็มองหน้าด่าเลยว่าไม่เห็นหรือไง มีคนเดินอยู่ประมาณนั้น ?!?!

จริง ๆ แล้วไม่ได้มีเพียงคนคุยโทรศัพท์เท่านั้นหรอก ผมว่ายังมีอีกคือกลุ่มที่ชอบเสียบหูฟังเพลงตลอดเวลา ประมาณว่ารักในเสียงเพลงมาก เปิดเพลงดัง ๆ เพื่อไม่ให้ได้ยินเสียงรอบข้างรบกวน เขาก็จะไม่ได้ยินอะไรหรอก กลุ่มนี้ก็เสี่ยงต่อความปลอดภัยของตัวเองเหมือนกัน!

เอาล่ะ บ่นมาพักหนึ่งแล้วขอคุยเรื่องดี ๆ บ้าง เช้านี้ได้รับเมล์มาเกี่ยวกับการณรงค์สำหรับคนเดินถนนที่ชอบฟังเพลงของตำรวจในรัฐ New South Wales ประเทศออสเตรเลีย ว่าให้ระมัดระวังหน่อย เพราะถ้าหากไม่ระวังแล้ว คุณอาจจะได้ไปนอนบนถนนแล้วตีกรอบเหมือนเวลารถชนกันได้ โดยกรอบที่ใช้ก็เป็นสายของหูฟังนั่นเอง ถือว่าเป็นการรณรงค์ที่น่าสนใจทีเดียว บวกกับมุขขำนิดหน่อยครับ

Link:
- NSW Police
- Road Safty Campaign

มอไซต์ตัดหน้าตอนไฟเขียว

เช้านี้ ขณะที่จอดติดไฟแดงตรงแยกซอยอ่อนนุช 10 แต่แล้วพอไฟเขียวเปิดปุ๊บ อ้าว! มอไซต์ฉะแลบมาจากซ้าย ตัดหน้าเราเพื่อจะมารอข้ามไปทางขวา อะไรวะ ไฟเขียวแล้ว แทนที่จะขับออกไปเลย กลับหักรถออกมาตัดหน้าเรา จะเลี้ยวขวาแล้วทำไมไม่มารอเลนขวา โอ้ยยย ดีที่เห็นก่อนนะ ไม่งั้น มีกองกันต่อหน้าตำรวจในตู้ยามเป็นแน่ ไม่รู้โผล่มาได้ไง พอแกผ่านไปแล้วก็หันมามองหน้าประมาณว่าไม่เห็นรึไงมีรถอั๊วะอยู่ทั้งคันนะ เกลียดจริง ๆ พวกมอไซต์แบบนี้ แต่เอาเหอะ ต่อให้ชนจนตายมันก็ไม่รู้สึกหรอก เชื่อสิ!!!

เกือบเสียดกับเสาที่ลานจอด

วันนี้วันจันทร์และเมื่อคืนนี้ฝนตกหนักทีเดียว ก็เลยดูแค่ขี้เกียจตื่นตอนเช้านิดหนึ่ง ลงมาก็ขอเช็ดกระจกหน้า-หลังสักหน่อย เช็ดน้ำบนหลังคาด้วย เพื่อให้ดูว่ารถสะอาดตา สบายคนดูหน่อย เลยออกจากบ้านสายไปนิดหนึ่ง พอเข้าถึงออฟฟิซ ที่จอดรถประจำเราเลยโดนจองไปซะแล้ว ต้องหาที่จอดใหม่ วิ่งวนมาจอดข้างทางขึ้นใกล้ ๆ กับเสานิดหน่อย

ตอนเย็นพอจะออกก็มีรถมาจอดข้างหน้าและช่องใกล้ที่จะหมุนตัวออก เลยต้องให้พี่ยามมาเข็นรถออกไปก่อน และเขาก็โบกให้เราขับออกมาทางซ้ายก่อน เพื่อหลบรถอีกคันก่อนจะออกซ้ายสุดไปเลย แต่พอได้จวนจะพ้นแล้ว พี่แกก็เรียกให้หยุด !!! อ้าว อะไรหว่า มองซ้ายทีขวาที โอ.. ซ้ายหลังเกือบแตะกับเสาเสียแล้ว เมื่อมองจากกระจกข้างแล้วน่าจะอีกไปม่ถึงนิ้วมั่ง ตายล่ะ ออกขวาก่อนละกันแล้วค่อยเข้าซ้ายหลบคันข้างหน้านั้นอีกที :P

โดนสะกิดช่วงล่างอีกแล้ว

เหตุเกิดตอนเย็น ๆ หลังเลิกงาน ขณะที่กำลังจะเข้าเทียบจอดบริเวณหน้าหอพักเหมือนทุกวัน ตอนแรกก็ปรับกระจกมองข้างลงดูขอบนิดหน่อย เออ ยังไกลอยู่นะ แต่เอาชัวร์ดีกว่า ลงไปดูหน่อยละ ก็เห็นว่ายังไกลนะ ถอยยาวมาเรื่อย ๆ แต่แล้วก็ได้ยินเสียงเสียดข้าง ๆ .. โอ .. เอาอีกแล้วหรือเนี่ย หันไปมองกระจกข้างขวา .... สะเกิร์ตแนบสนิทกับขอบอิฐของกระถางต้นไม้เหมือนด้านหน้าเด๊ะเลย .. ก็ต้องเดินหน้าออกมาก่อนแล้วค่อยถอยหลังเข้าใหม่อีก .. เฮ้ย ทำไจไปตามระเบียบ!!!

เมื่อต้องซื้อหูฟัง bluetooth

หลังจากที่เลือก ๆ มากหลายวัน แม้ว่าตอนแรกจะตั้งใจว่าจะเอาแบบ speakerphone ไว้ใช้ในรถ พอไปดูจริง ๆ หายากเหมือนกัน มิหนำซ้ำยังแพงจนไม่น่าจะซื้อเอาไว้ใช้เสียเลย จากที่เดิน ๆ ดูหลายๆ ร้านนะ บางทีคนขายทำเป็นงงใหญ่แล้วบอกไม่มีหรอกพี่ มีแต่แบบที่เปิดเสียงดังจากมือถือเลย อืมมม ไม่เป็นไรงั้นลองไปดูร้านโซนี่เลย พอไปถึงก็เจออยู่ 2 รุ่น Sony Ericsson HCB-100E มั่ง หน้าตาคล้าย ๆ กับที่โพสต์ในบลอกก่อน ๆ แต่มี LCD ให้ดูชื่อได้ ตัวนี้แพงมาก ๆ ประมาณ 4000 กว่าบาท โอ.. โน่.... และก็มีอีกตัวเป็นแท่ง ๆ จำรุ่นไม่ได้แล้ว อันนั้นก็ประมาณ 3800 บาท ดูแล้วมันยังแพงเกินไปที่จะซื้อมาใช้ได้ งั้นก็หาแบบไม่ธรรมดาก็ได้อ่ะ

สุดท้ายก็มองว่าเป็นที่เสียบหูกก็ได้ ก็มาลงเอยกับ Samsung WEP300 เพราะไม่ชอบแบบครอบหูและถูกด้วยอ่ะ อีกอย่างถ้าเป็นแบบครอบหูนั้นมันจะไม่สะดวกกับตอนใส่แว่นตาด้วย และก็ไม่ได้ใช้โทรศัพท์ในรถมากเท่าไรนัก เพราะตามปกติก้ไม่ชอบใช้โทรศัพท์เวลาขับรถอยู่แล้ว จริง ๆ ก็แค่คุยตอนเย็นนิดหน่อย สัก 2 - 3 นาทีเท่านั้นเอง เพราะฉะนั้น เล็ก ๆ แบบนี้ทำให้สะดวกในการใช้ กับเบาสบาย ก็โอแล้ว :P

Samsung