วันจันทร์ที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

โอ .. the pedestrian

เช้านี้ ออกมาตามปกติแหละ รู้สึกขับไม่ค่อยสบายตั้งแต่ออกตัวแล้ว เลี้ยวขวา ก็เจอรถเก๋งสีดำจอดขวาง จริง ๆ แล้วเขาจะเข้าบ้านของเขาแหละ แต่เราเลี้ยวออกมาเจอตอนเขาถอยจะเข้าบ้านพอดี มันก็เลยเหมือนขวางทางเรา อิ ... อิ ...... :)

พอมาถึงตรงทางออกซอย เราก็หยุดแล้วค่อยเลื่อนออกถนนมาเรื่อย ๆ เพราะเราต้องข้ามอีกฟากถนน ตอนแรกก็เห็นอยู่ว่ามีคนยืนจะข้ามถนนทางด้านฝั่งขวาของเรา เขาก็เดินมากะเรา ประมาณว่าให้เราบังทางไว้ก่อน จากนั้นเราก็จอดรอรถเลนในฝั่งตรงข้าม เพื่อให้เขาไปก่อน ตรงนี้แหละ ลืมไปเลยว่ามีคนข้ามถนนเพราะมองไม่เห็นเขาเแล้ว คิดว่าเขาคงข้ามไปแล้ว เราก็มองรถทางซ้ายว่าจะมีไหม พอรถว่าง เราจะออกตัว อ้าวววว น้องมายืนใกล้รถเรา น้องเขาถึงกับต้องถอย 2-3 แบบกลัว ๆ แหละ ก็ใครจะไปคิดว่าเขามายืนใกล้รถเรา เพราะยังไงเสียเราก็คงออกตัว 45 องศาไม่ได้อยู่แล้ว และตรงนั้นเป็นมุมบอดสำหรับคนขับรถจริง เพราะมีเสาหน้าด้านซ้าย (ฝั่งคนขับแหละ)บังอยู่ ดีนะที่ออกตัวไม่แรง ไม่งั้นคง หามน้องคนนั้นส่งโรงบาลกันแน่ !!
เสริมนิดหนึ่ง จริง ๆ เราก็เคยเจอแบบเมื่อ 2-3 เดือนที่แล้วก่อนจะออกป้ายแดงมาขับ มุมเดียวกันเดีะเลย ..

วันศุกร์ที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

จี๊ดครับ กระจกปิดไม่สนิท

เช้าตื่นมาตีหากว่า ๆ อาบน้ำแปรงฟันเสร็จก็เตรียมตัวออกไปทำงาน เหมือนทุกเช้าแหละ

จากนั้นดูทางออกกับสำรวจมุมข้างนอก แล้วก็เปิดประตูเข้าไปนั่ง จี๊ดดดด... เลยครับ กระจกด้านซ้ายปิดไม่สนิท เปิดทิ้งช่องไว้เป็นคืบ ทำได้ไง จำได้ได้ว่าเราก็ปิดหมดแล้วนะเมื่อคืน .. ถ้าทำแบบนี้ที่อื่น มีหวังนั่งหงอยแน่ ๆ กลัวรถหายอ่ะ นี่ก็ไม่รู้มีสัตว์ประหลาดเข้ามาในรถเราหรือปล่าวหน้อ!?!?!?


วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

เช้านี้มีเสียว

เช้านี้มีเสียวอีกแล้ว ตอนกลับรถเข้าออฟฟิซ หักออกตัวมาได้เกือบจะเข้าเลนกลางแล้ว ก็มีรถแซงสวนขึ้นมาจาฝั่งตรงข้ามอย่างแรง ถ้าเราขับเร็วอีกนิดนะ มีหวังนั่งเศร้าตรงนั้นแน่ ก็พี่แกพุ่งมาแบบสุด ๆ อ่ะ คิดแล้ว น่ากลัว ... จากนั้นพอเราจะเข้าเลนซ้ายสุดเพราะเลี้ยวเข้าออฟฟิซแล้ว ก็มีรถตีไปเลี้ยวซ้าย เออ.. เอาไงดีว่ะ เราก็ชะลอตรงเลน 2 ก่อนกะจะให้เขาไปก่อน เพราะเคยเจอแบบนี้ แต่ไม่ยอมให้เราเข้าไป รอดูก่อนดีกว่า เกิดอะไขึ้นมา มันไม่คุ้มกัน ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า ไป ๆ มา ๆ พี่แกก็เลี้ยวเข้าออฟฟิซเดียวกะเราน้านแหละ ...

พอเข้าจอดก็ขอดูรอบคันสักหน่อย เพราะเพิ่งล้างมาเมื่อวาน อาจจะมีอะไรให้เจ็บใจเล่นบ้าง ก็ดูไปเรื่อย ๆ แหละ มาสะดุดตรงใต้ไฟเลี้ยวด้านซ้ายมือ เอ้ย รอยอะไรว่ะ !!! ใช่เลย ไอ้ที่มันดังแข๊กกกกก เมื่อวันก่อนแน่ ๆ เซ็งอีกแล้วครับท่าน !!

วันพุธที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

รถเมล์มาทันอีกแล้วววว

วันนี้ขับออกจากออฟฟิซประมาณ 5.15 น. พร้อม ๆ กับเพื่อนที่ออฟฟิซ รถติดไม่มากตรงถนนสาทร แต่พอเลี้ยงขวาเข้าพระราม 4 โอ้.. เว้ย ...ทำไมรถเมล์ รถทัวร์มากันเยอะแยะแบบนี้ มีแจ๊ซสีขาวมาทางขวาเรา สังเกตว่าเขาคงมาแรงแหละ เราหันไปมองเขาก็หยุด เออ.. ทำไงได้ ก็เราอยู่กลางแล้ว ไปต่อไม่ได้ ไม่รู้จะเบียบมาทำไมนักหนา ก็อีรุงตุงนังพอดูแหละตรงแยกนั้นแหละ สุดท้ายก็ไปได้ด้วยดี ตีจากรถทัวร์กับรถเมล์ได้แบบทุลักทุเล... เฮ้ย.. เหนื่อยใจจริง ๆ เจอแบบนี้...

จากนั้ก็ขับมาเรื่อย ๆ ไม่ค่อยมีรถตามตูดเท่าไร มาติดอีกช่วงตอนจะออกจากพระราม 4 เข้าอ่อนนุช รถเมล์ตามมาทันอีกแล้ว 2 - 3 คัน ตอนแลี้ยวพอดีจริง ๆ จนพี่ตำรวจต้องมาบอกหยุดแล้วค่อยให้รถเมล์ผ่าน เสร็จจากนั้นก็สบาย ๆ ไม่มีอะไร ...

เออ วันนี้กลับมาเร็วเกินคาด เอารถไปล้างหน่อยสิ ปั้มเชลล์ที่เดิมนั่นแหละ เขาก็ฉีดน้ำตามประสา แล้วก็มาขัดถูนิดให้มันดูดีหน่อย อีตอนขัดสิ เราเห็นโคลนที่บังโคลนล้อหน้าซ้ายมือ เลยบอกให้เด็กที่ขัดถูมาล้างออกหน่อย ไม่ได้หรอก เป็นก้อน ๆ เลย จากนั้นเขาก็ขัดแถวบันได เขาบอกยังมีคราบน้ำมัน เออ ก็ให้ขัดไปแหละครับ ปล่อบเขาทำต่อไปเถอะ กว่าจะแล้วเสร็จก็ประมาณเกือบ 2 ทุ่มอ่ะครับ..

วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

จอดรถหน้าบ้านคนอื่น

วันนี้ตื่นสายนิดหนึ่ง เพราะต้องไปลงทะเบียนเลือกตั้งนอกเขต ด้วยเหตุนี้เลยขอขับรถไปส่งแฟนที่ออฟฟิซของเขาก่อนดีกว่า ไหน ๆ ก็บอกหัวหน้าว่าจะไปสายแล้ว :) จากนั้นก็ขับรถไปสำนักงานเขตพระโขนง เพื่อลงทะเบียน ก็เส้นทางเดิมที่ไปทำงานนั้นแหละ แต่เลี้ยวซ้ายไปทางแยกบางนา จริง ๆ ก็ไปยังใกลหรอก แค่ขับเลยรถไฟฟ้า BTS ไปนิดหนึ่งก็หาที่กลับรถแล้วชิดซ้ายสำนักงานเขต ฯ ได้เลย

ปัญหาที่สำคัญก็คือหาที่จอดรถยากมาก ถนนก็แคบ ต้องขับเข้าซอยเลยสำนักงานเขต ฯ หน่อยแล้วก็หาที่จอดซึ่งเป็นหน้าบ้านเขา จอดเสร็จเราก็เดินย้อนกลับมา เข้าไปในสำนักงานเขต ฯ ดู ๆ แล้วก็วุ่นวายเหมือนกัน หาทางเข้าอกไม่ค่อยเจอ มันซอกแซกยังไงไม่รู้ดิ (เราไม่คุ้นเคยก็ไม่รู้นะ) กรอกฟอร์มที่เขาให้มาแป๊บหนึ่งก็ยื่นคืนให้พนักงาน เสร็จแล้วก็กลับมาที่รถ

เผื่อไว้หน่อย เราก็เดินไปดูข้างหน้าหน่อย มีะไรขวางทางมั้ย เออ.. ไม่มีอะไร สตาร์ทเครื่อง หักซ้ายถอยนิด จะได้มีพื้นที่ด้านหน้าอีก แข๊กกกกก ... แข๊กกกกก ... เอ้ย อะไรวะ ตอนจอดก็มองรอบคันแล้วไม่มีอะไรสักกะหน่อย เห็นเด็กนั่งเล่นตรงบันไดหน้ารถ ผมก็บอกเขาไปว่า "ตอนเข้าพี่ไม่เห็นนี่ครับ" น้องเขาก็บอก "อ๋อ เจ้าของบ้านเพิ่งออกมาวางไว้ครับ" เออ.. แบบนี้ก็มี ดีนะที่ชิ้นใหญ่โตอะไร ไม่งั้นรถเราคงถลอกอีกเป็นแน่เชียว... แน่แหละการจอดรถหน้าบ้านคนอื่น ..:P

วันจันทร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

โอยยยย โดนซะแล้ว

เหตุมันเกิดขึ้นเมื่อเย็นที่หน้าหอพัก กำลังจะเข้าจอดที่เดิมน้านแหละ เหมือนตามปกติ แต่เผอิญหักเข้ามุมซ้ายเยอะไปหน่อย ตึ๊กกก อะ.. โย๋ววว ชักไม่ได้การแล้ว ลงไปดูหน่อย ฮือออ โดนเข้าแล้ว เต็ม ๆ เลย เสียดกับขอบอิฐขอบปูนรอบต้นไม้ ... เศร้าเลย :(

ไหน ๆ ก็ไหนๆ แล้ว คงทำอะไรไม่ได้แหละ เก็บภาพไว้ดูเป็นที่ระลึกสักหน่อย เอาไว้ดคลมประกันทีเดียวดีกว่าเนอะ

(ภาพถ่ายเช้าวันต่อมา)

วันอาทิตย์ที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

มีเสียวแบบสุด ๆ ก็ตอนแซง

เราก็ขับเลนกลางมาเรื่อย ๆ แหละ เร็วบ้าง ช้าบ้างแล้วแต่อารมณ์

มีเสียวแบบสุด ๆ ก็ตอนแซงรถออกไปทางซ้ายแล้วจะกลับเข้าเลนกลาง ก็เผอิญมีรถแซงคันขวาสุดเข้ามาเลนกลางจ๊ะเอ๋ กะเรา ก็มองไปแล้วนะว่าไม่มีรถเข้ามา ก็เลยเสียบป้าบเลย แต่พอหันไปอีกที โอ.. โน่ .... เหลือแค่ไม่ถึงเมตรเลย !! หักซ้ายหนีดีกว่า แล้วค่อยตั้งต้นใหม่ ....

วันพฤหัสบดีที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

โอ้ ฝนตก! เพิ่งล้างรถ..

เช้านี้ ไปส่งแฟนที่ทำงานของเขา และก็เอาของที่ไว้ใส่ในรถ จากนั้นก็ขับไปทำงานต่อ พอกำลังจะเข้าพระราม 4 ก็เริ่มมีฝนปรอย ๆ ลงมา โอ..โน่ .. เพิ่งล้างรถมาไม่กี่วันก็ต้องมาเจอฝนอีกแล้ว ... ถึงจะไม่ค่อยหนักเหมือนวันก่อนก็เหอะ ฝนก็ยังมีเกือบตลอดทางจนจะเข้าออฟฟิซทีเดียว

พอขึ้นที่จอดรถ ตรงชั้นที่จอดประจำ อ้าววว เต็มหมดแล้วววว ต้องขึ้นไปชั้น P5 อีกที ..หว๊า .. หาที่จอดก่อนดีกว่า.. เดินหน้า ถอยหลังเข้าจอดดดดดดด ... จากนั้น สำรวจรวมคัน พบว่าที่ท้ายรถมีฝุ่นที่ที่ปัดน้ำฝน กวาดลงมา โอออ ไม่น่ามองเท่าไหร .. แต่ก็ไม่รู้จะทำไงแล้วววว.. คงทั้งไว้ก่อนสัก 2-3 วัน กลับจากบ้านนอกค่อยเข้าไปล้างอีกที ...

ใช้เกียร์อัตโนมัติให้เป็น

รายละเอียด

P ( PARKING ) เป็นตำแหน่งที่ใช้สำหรับจอดรถ และไม่ต้องการให้รถเคลื่อน โดยล้อรถจะถูกล็อกไว้ไม่สามารถเข็นได้ เมื่อต้องการจอดรถทิ้งไว้ หลังจากเหยียบเบรกจนรถหยุดสนิทแล้ว อย่าเพิ่งปล่อยเบรก จับคันเกียร์กดปุ่มปลดล็อก แล้วโยกคันเกียร์ไปที่ตำแหน่ง P จากนั้นปล่อยเบรก แล้วดับเครื่องยนต์ อย่าเข้าเกียร์ P ในการจอดรถขวางที่จะต้องมีการเข็น

R ( REVERSE ) เป็นเกียร์สำหรับใช้ถอยหลัง เมื่อต้องการเข้าเกียร์ R จะต้องเหยียบเบรก ให้รถหยุดสนิทจากนั้นจับคันเกียร์กด ปุ่มปลดล็อกแล้วโยกคันเกียร์ไปที่ตำแหน่ง R แล้วจึงปล่อยเบรกรถก็จะถอยหลังในทันที

N ( NEUTRAL ) เป็นตำแหน่งเกียร์ว่างใช้เมื่อต้องการจอดรถ ทิ้งไว้โดยที่ยังสามารถเข็นได้ หรือเมื่อจอดรถอยู่กับที่ ในขณะเครื่องยนต์ยังคงทำงานอยู่ เช่น การจอดรถในสภาพการจราจรติดขัด หรือเมื่อติดไฟแดงนาน ๆ โดยที่ก่อนจะเข้าเกียร์ N ไม่ว่าอยู่ในตำแหน่งใดจะต้องเหยียบเบรคให้รถหยุดสนิททุกครั้ง

D ( DRIVE ) เป็นตำแหน่งเกียร์เดินหน้า โดยส่วนใหญ่มักจะเป็นเกียร์อัตโนมัติเดินหน้า 4สปีด ซึ่งเกียร์จะเปลี่ยน ขึ้นตามลำดับ 1-2-3-4 และนอกจากนี้ปัจจุบันยังมีระบบ ทริปโทรนิค หรือ สเตปโทรนิค หรือชื่อใดก็ตามซึ่งแล้วแต่ค่ายรถแต่ละญี่ห้อจะเรียก ซึ่งผู้ขับขี่จะสามารถปรับเปลี่ยนเกียร์ได้เอง

S ( SLOW ) ใช้สำหรับการขับรถลงเขาเพื่อให้เครื่องยนต์ช่วยเพิ่มกำลังเบรกมากขึ้น หรือการขับรถขึ้นเขา เพื่อเพิ่มกำลังขับเคลื่อน รวมทั้งการขับบนถนนลื่น และการขับขึ้นจากหล่มโคลนหรือทราย (ขออภัยที่ในภาพไม่มีเกียร์นี้ )

L ( LOW ) ใช้สำหรับการขับรถขึ้น-ลงเขาสูงชันมากๆ

รถติดไฟแดงทำอย่างไรดี คำถามนี้เป็นที่ถกเถียงกันมานาน เอาเป็นว่าถ้ารถติดไม่เกิน 2-3นาที ก็เหยียบเบรคเอาไว้อย่างเดียวไม่ต้องปลดเกียร์มาที่ N แต่ถ้าคิดว่ารถติดนานๆละก็เหยียบเบรคปลดเกียร์มาไว้ที่ N และควรดึงเบรคมือเอาไว้ด้วย

วันพุธที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

กลับบ้านที่ต่างจังหวัด

วันนี้ตื่นมาเช้า เพราะเตรียมจะกลับบ้านนอกแล้ว ตอนแรกจะกลับตั้งแต่อาทิตย์ที่เเล้ว แต่ก็ไม่ไป แค่ไม่อยากไป เลยยกมาเป็นอาทิตย์นี้แทน

เราก็วิ่งเลยไปนอกเมืองทางวงแหวนรอบนอก ลงที่บางปะอินแหละมั้ง ไม่แน่ใจ แต่ใกลมากทีเดียว และก็รถไม่ติดเลยจริง ๆ ยอมรับว่าวันนี้วิ่งเร็วสุดที่เคยขับรถมา 80 - 90 รู้สึกว่ามันช้า ๆ อยู่นา .. บางทีก็ 100 - 120 ตามโอกาศ ไม่รู้เหมือนกันทำไปได้ไง ดีที่ไม่มีรถเก๋งมากวนมากอย่างที่คิด แต่ถ้ามี เราก็ปล่อยให้เขาแซงไปหมดแหละ พอแซงรถบรรทุก รถสิบล้อ ก็ฉลุย ขับสบาย ๆ ตลอดเส้นทางเลย ที่ไม่สบายก็เพราะช่วงที่ถนนไม่ดี อย่างเช่นเลยโคราชไปนะ ถนนเป็นรอยปุ่มปั่ม เพราะซ่อมถนนกันเป็นหย่อม ๆ เป็นลูกคลื่นบ้าง ๆ ทางไม่เรียบบ้าง.. สงสารรถคันเล็ก อย่างเราที่ต้องระวังหลุม กับลูกคลื่นดี คิดไปคิดมา ก็ไม่รู้เขาจะกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน ทำถนนก็งั้น ๆ เอาแค่พอใช้ได้ ทำไมไม่ทำให้ประทับใจ ให้ค้มค่าเงินลงทุนเสียเลย เสียดายเงินภาษีที่เสียไปจริง ๆ ...

อ้าว ข้างหลังไล่อีกแล้วววว

วันนี้กะจะออกจากที่ทำงานเร็วเพราะต้องไปรับแฟน ก็เธอจะซื้อของเยอะแยะไปเยี่ยมบ้านวันเสาร์นี้ แต่ไป ๆ มา ๆ มีงานต้องคุยกะทางยุโรปเขา ก็เลยออกเร็วไม่ได้ตามต้องการ...

รถตรงหน้าออฟฟิซที่สาทรก็งั้น ๆ ไม่ติดมาก พี่ยามก็โบกให้เราออกเร็วดี จะเริ่มมานัวเนียหน่อยช่วงเลี้ยวเข้าพระราม 4 แยกสาทร ดู ๆ แล้วแม้รถจะเยอะแต่ก็ยังถือว่าโอเคแหละ แต่ที่ติดสุดๆ ก็ช่วงพระราม 4 จะเลี้ยวขวาเข้าสุขุมวิท สุดยอดเลย รอไฟอยู่ 2 - 3 รอบกว่าจะพ้น หนำซ้ำมีรถเมล์วิ่งเข้าซ้ายแต่จะเลี้ยวขวากะเราอีก !!

จากนั้นก็วิ่งมาเรื่อย ๆ จนจะถึงแล้วล่ะ ช่วงซอยอ่อนนุช 26 - 30 มั้ง รถเมล์ 544 วิ่งอยู่ซ้าย พี่แกก็ตีไฟเข้าขวาแล้ว เราอยู่ตรงกลาง โอ๊ะ มีคนจะข้ามถนน ยืนอยู่กลางถนน เอางัยดีหว่า.. ถ้าเราแซงรถเมล์ ก็ต้องชะแล๊บไปขวาหาคนข้ามถนนแน่ ๆ ปริ้นนนนน ... อ้าว ข้างหลังไล่แล้วววว เอาว่ะ แซะ ๆ ไปหน่อย รถเมล์คงไม่ออกมาแน่.. สาธุ!!!

วันอังคารที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

พาน้องแจ๊ซเข้าไปล้าง

นี่ก็ขับมาทั้งอาทิตย์ แถมวันก่อนยังมีฝนตกลงมอีกา เจอฝนครั้งเดียวออกลายทั้งคันเลย วันนี้เลยอยากพาน้องแจ๊ซเข้าไปล้างที่ปั้มเชลล์ใกล้บ้านสักหน่อย เพราะดูแล้ว สกปรกเหลือเกิน และให้ดูใหม่ตอนจะขับกลับบ้านวีคเอนนี้

"พี่ปิดยัง?" เราร้องถามพี่คนที่ล้างรถ "ยัง เข้าไปจอดตรงโน้นเลยครับ" เขาตอบ
ถามดูราคาก็ 90 บาทแบบล้างและดูดฝุ่นข้างในด้วย เออ ก็ไม่แพงอย่างที่คิด

จอดเสร็จก็นั่งดุว่าเขาจะทำอย่างไรบ้าง โอ .. ฉีดน้ำแรงมาก แล้วก็ฟอกสบู่ เอ้ย ไม่ใช่.. เอาแชมพูมากอาบน้ำ จากนั้นก็ขับออกมา ด้านข้าง เป่าลม เช็ด ๆ ถู ไ

ไปเรื่อย ๆ ลองเดินเข้าไปถามว่าใช้ผ้าอะไรเช็ด เขาก็บอกว่าเป็นชามัวร์ เออ... มันเป็นไงนะไอ้ผ้าชามัวร์เนี่ย เผื่อหาซื้อมาใช้เช็ด ๆ ถู ๆ เองบ้าง



วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

แจ๊ซฉลองยอดขายทั่วโลก 2 ล้าน

ฮอนด้าแนะนำ แจ๊ซ รุ่นฉลองยอดขายทั่วโลก 2 ล้านคันแก่ผู้ชื่นชอบในประเทศไทย

* มอบของขวัญและข้อเสนอพิเศษสุดรวมทั้งประกันภัยชั้นหนึ่งฟรีแก่ผู้ซื้อ ฮอนด้า แจ๊ซ รุ่นฉลองยอดขาย 2 ล้านคันทั่วโลก

กรุงเทพฯ (6 พฤศจิกายน 2550) – บริษัท ฮอนด้า ออโตโมบิล (ประเทศไทย) จำกัด ผู้ผลิตและส่งออกรถยนต์นั่งอันดับสองของประเทศไทยฉลองยอดขายรถยนต์ฮอนด้า แจ๊ซ จำนวน 2 ล้านคันทั่วโลกโดยแนะนำ ฮอนด้า แจ๊ซ รุ่นพิเศษฉลองยอดขาย 2 ล้านคันพร้อมแคมเปญส่งเสริมการขายแก่ผู้ชื่นชอบฮอนด้า แจ๊ซ รถยนต์ที่ให้ประสบการณ์การขับที่สนุกสนานเร้าใจ ผู้สนใจสามารถสั่งจองฮอนด้า แจ๊ซ รุ่นพิเศษที่มาพร้อมชุด Honda Jazz 2 Million Funs ได้ที่โชว์รูมฮอนด้าทั่วประเทศ ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 30 พฤศจิกายนศกนี้

แคมเปญ “2 ล้านความสนุกทั่วโลก กับ Honda Jazz 2 Million Funs ” มอบข้อเสนอพิเศษแก่ผู้ตัดสินใจเป็นเจ้าของฮอนด้า แจ๊ซ ได้แก่ ประกันภัยชั้นหนึ่ง ของขวัญมูลค่า 5,000 บาท ประกอบด้วยคิ้วบันได สแตนเลส พรมปูพื้น ถาดใส่ของอเนกประสงค์ท้ายรถ และสัญลักษณ์ “2 Million Funs”

ฮอนด้า แจ๊ซ เริ่มจำหน่ายในประเทศไทยในปี 2546 และได้รับความนิยมจนเป็นหนึ่งในรถยนต์ฮอนด้า รุ่นที่ขายดีที่สุดในประเทศไทย ปัจจุบันจำหน่ายไปแล้วกว่า 78,000 คันทั่วประเทศ รถยนต์ฮอนด้า แจ๊ซ เป็นที่นิยมมากเนื่องจากเป็นรถที่ “ผสมผสานระหว่างคุณภาพ ความคุ้มค่า และความสวยมีสไตล์”รวมทั้งความโดดเด่นด้านอัตราการประหยัดน้ำมันและพื้นที่เก็บสัมภาระ โดยเบาะที่นั่งผู้โดยสารตอนหลังสามารถพับลงได้ทั้งหมด มีห้องโดยสารที่กว้างขวาง สะดวกสบายและแข็งแรงทำให้ฮอนด้า แจ๊ซ เป็นรถยนต์ยอดนิยมของกลุ่มคนรักความทันสมัยและใช้ชีวิตอย่างมีสีสันสนุกสนาน

ฮอนด้า แจ๊ซ รุ่นฉลองยอดขาย 2 ล้านคันจะผลิตสำหรับจำหน่ายในประเทศไทยในจำนวนจำกัดเพียง 800 คันเท่านั้น สนใจสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมที่ศูนย์บริการข้อมูลลูกค้า 24 ชม. โทร 02 341 7777 ต่างจังหวัดโทรฟรีที่ 1 800 239 833

ที่มา : http://www.honda.co.th/automobile/

วันอาทิตย์ที่ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

ขยับเข้าไปหน่อย.. กึ๊ก !!

เย็นนี้พาเพื่อนไปดูเฟอร์นิเจอร์ที่ร้านจริงใจ แถว ๆ ซอยลาซาล คงเคยได้ยินชื่อนี้กันบ้างนะครับ เขาจะชอบเอาโบร์ชัวร์ไปวางตามร้าน อาคาร หอพัก ไม่ก็คอนโดใหม่ ๆ อพาร์ทเมนต์ใหม่ ๆ ที่ยังไม่มีเฟอร์นิเจอร์มาให้พร้อม เหมือนกับโบว์ชัวร์ของคาร์ฟู โลตัสที่เห็นทั่วๆ ไปครับ ที่นี่มีสินค้าหลายกหลายให้เลือกดีจริง ๆ หลายหลายราคาเช่นกัน ราคาต่อรองกันได้ แม้จะเกรดไม่สูงมากนัก ไม่เหมือนในห้างดังๆ ที่ติดราคาเท่าไรก็เท่านั้น แต่เท่าที่ดูก็ถือว่าใช้ได้ทีเดียว คงไม่ขอเทียบกับ Index หรือ HomePro นะครับ

ก็ต้องยอมรับว่ารถติดจริง ๆ เส้นนี้ เพราะกำลังก่อสร้างรถไฟฟ้าส่วนต่อขยายอยู่ จะเข้าซ้าย ออกขวาแต่ละทีก็ลำบาก รถเมล์ก็วิ่งเยอะแยะ คนที่อยู่เส้นนี้ก็ลำบากหน่อยละช่วงนี้ แต่พอเสร็จก็สบายแน่ ๆ ละ จริงไหมครับ ขอต่อว่าเรื่องร้านจริงใจละกัน ผมดูแล้วร้านก็ใหญ่นะ แต่มีที่จอดอยู่นิดเดียว ที่ดู ๆ น่าจะจอดได้แค่ 2-3 คัน แถมมีป้ายให้เลยไปจอดที่ปั้มเชลล์ข้างหน้า อ้าว.. เป็นงั้นไป... ผมก็เลยไปถอดที่ปั้มตามแหละ เดินย้อนกลับมานิดหนึ่ง สักร้อยเมตรกว่า ๆ นะครับ ไม่ได้คิดอะไรมาก ขอให้มีที่จอดเหมาะ ๆ สักที่น่ะ..

พอเลี้ยวซ้ายเข้าปั้มเชลล์ เห็นที่ว่างข้างรถบัสคันหนึ่งที่จอดอยู่ก็รี่เข้าไปจอดทันทีเลย พอกำลังจะดับเครื่อง เปิดประตู อ้าว.. มีรถบัสอีกคันรอจอดข้างหลัง เออ งั้นถอยหลังไปจอดอีกช่องถัดไปแล้วกัน .... พุ่งจึ้ดดด เข้าไป เพื่อนก็ใจดี ทำหน้าโบกให้เราเข้าจอด ขยับเข้าไปนิด .. ขยับเข้าไปหน่อย.. กึ๊ก !!! ได้ยินเต็มว่าชนแน่ ๆ ไหนคนโบกให้เดินหน้ามาเรื่อย ๆ โบกใหม่อีกทีให้เราถอย .. อ้าวว ถอยย.. จอด!! รีบลงไปดูหน้ารถหน่อยดิมีไรป่าว ... เฮ้ย.. โล่งอกไปที !?!?!

วันพุธที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

เสียงติ๊ดดดดด.. แบบยาว

ตื่นมาตอน 5.45 ก็บริหารร่างกายหน่อยด้วยการขยับแข้งขา ตามประสาห้องที่มีพื้นที่อันน้อยนิด ขอขับรถไปทำงานอีกทีพราะได้สตีกเกอร์จอดรถที่ออฟฟิซเป็นที่เรียบร้อยแล้ว บนถนนก็เรื่อย ๆ ขับแบบสบายๆ ก็รถไม่มาก เพราะออกมาเช้ามากพอสมควร สังเกตว่าวันนี้ไม่เสียงแตรบีบไล่ตูดเหมือนก่อน :)

จอดเสร็จแล้วกำลังจะลงจากรถ พอเปิดประตูออกมา มีเสียงติ๊ดดดดด.. แบบยาว และไม่มีทีท่าว่าจะดับเสียเลย เอ่ เสียงอะไรหว่า .. ขอสำรวจหน่อยซิว่าเกิดอะไรขึ้น เดินไปดูหลังรถก็อีกใกล ไม่มีอะไรบังเซ็นเซอร์สักหน่อย ก็เดินย้อนมาหน้ารถ พี่ยามร้องบอกว่าให้ดับไปหน้าด้วย อ๋อ.. ไฟหน้าไม่ดับ เป็นฉะนี้ นี่เอง !

ไฟแดง ไฟเขียว

วันนี้ออกจากที่ทำงานเร็ว เพระจะไปรับแฟนที่เซ็นทรัล บางนา แต่กว่าจะออกจาก รถไฟฟ้า BTS เพื่อไปต่อรถสองเข้าซอยก็ประมาณ 6 โมงเย็นแล้ว พอถึงอพาร์ทเมนต์ก็หยิบเอาของนิดหน่อย เสร็จก็ขับ Honda Jazz ไปจอดมาทั้งวันแล้ว ดีจัง .. รถยังไม่เยอะมาก เพราะคนคงยังไม่กลับจากทำงาน

ถึงเยกศรีนุช (ศรีนครินทร์-อ่อนนุช) กลับรถใต้สะพานมา เอ๊ะ ไฟแดงนี่หว่า .. แต่ทำไมรถเมล์ยังไปอยู่กลางถนนตรงเลนซ้ายอยู่เลย อ้าว.. เบรคหน่อยมั้ย เดี๋ยวซวย .. ปริ้นนน เอาแล้ว รถคันหลังบีบแตรไล่มา เออ.. ไปเลยละกานนนน...

วันเสาร์ที่ 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

สอนขับรถให้แฟน

กลับมาจากห้วยขวางก็คุยกันกับแฟนว่าจะไปลองขับรถที่สวนหลวงฯ และสอนให้เขารู้จักการขับรถให้ดีขึ้น เพราะจะได้ช่วยกันขับได้บ้างเวลาเดินทางไกล

พอไปถึงก็หาที่รถน้อย แต่เห็นว่ามีคนเขามาหัดกันเยอะนะที่นี่ ทั้งสอนกันเองและโรงเรียนสอนขับรถ เราก็วิ่งวนไปมาหลายรอบแหละ ตามประสาคนหัดขับรถ บอกตามตรงว่าเราเองก็ดุแฟนบ่อยมาก ดุมากจริง ๆ ก็แบบบางทีบอกเลี้ยวก็ไม่ยอมเลี้ยว เขาบอกจะเลียวข้างหน้า เราบอกให้จอดก็ไม่จอด เขาบอกจะชิดตรงโน้น หรือเราบอกให้ตีไฟเลี้ยวหน่อยเวลาเลี้ยว เขาก็บอกลืม อ้าว .. เป็นงั้นไป เฮ้ยย ... ถ้าเป็นเด็กจะตีให้ก้นลายเลยเนี่ย ... :)

ไงละ ฟังดูแล้ว.. เหมือนจะสวีตกันน่าดูเลยใช่ไหมครับ แต่เหตุการณ์มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นซะทีเดียว เพราะการสอนขับรถหรือสอนหนังสือให้กับคนรู้จัก/คนใกล้ตัวเนี่ย เป็นอะไรที่ไม่ได้ผลดีสักเท่าไร หรือบางรายอาจจะเสียอารมณ์จนมีน้ำโหไปเลยก็มี !!

พบรอยข่วนที่กระจกด้านขวา

วันนี้ ตื่นเช้าน่าดู เพราะต้องไปโชว์รูมอีกรอบ เพื่อไปแก้หมายเลขเครื่องในใบประกันภัย ก็ไม่รู้ทำไมเขาถึงเขียนผิดไปได้ แต่ไม่ได้เสียความรู้สึกมากหรอก และก็พอดีเพื่อนเขาเอารถเข้ามาเคลมที่ศูนย์นี้ด้วย เขาก็นั่งคุยกับช่างนานเหมือนกัน กว่าจะเสร็จก็เกือบบ่ายเลยทีเดียว จากนั้นก็คุยกันว่าจะไปกินข้าวเที่ยงกันที่ไหนดี ไปๆ มา ๆ ก็สรุปจะไปกินข้าวบ้านพี่ชายที่ตลาดห้วยขวางกัน ..

พอไปถึงพี่เขาก็ขอดูรถใหม่กัน ดูแบบทั่วคันรถจริง ๆ เราเองตอนออกรถยังดูไม่หมดเลย อ้าว .. ที่ปลายกระจกขวามีรอยแขวะ .. กว้างประมาณ 0.2- 0.3 ซม. ยาวประมาณสัก 9-10 ซม ที่ปลายกระจกด้านขวา และก็ไม่มีที่อื่นอีกเลย อะไรเนี๊ย มาจากไหน คิดไม่ออกจริง ๆ ว่าเกิดขึ้นตอนไหน เมื่อไหร่ ถ้าให้เดาเอาเอง คาดว่าน่าจะเข้าจอดสักที่แล้วชิดขวามากไปหน่อย แต่ก็ไม่ทิ้งประเดนมอไซต์เฉี่ยว (ตามระเบียบ)!



มือใหม่หัดขับรถใหม่

สำหรับคนที่เพิ่งถอยรถใหม่ออกมาสด ๆ ก็คงรู้สึกดีใจ ตื่นเต้นกับรถเก๋งคันใหม่ ถ้าเป็นคนที่ไม่เคยมีรถแล้วต้องมาขับ ก็จะมีอาการตกใจกับประหม่าบ้างขณะขับรถ บางครั้งรุนแรงจนรู้สึกว่าความดันขึ้นสูงทีเดียว บวกกับการกลัวว่าจะชนเขา หรือเขาจะชนเรา การกะระยะรถเวลาเลี้ยว มุมนี้ได้ยัง มุมนั้นไกล้ไหม สุดยอดเลยจริง ๆ เครียดกว่านั่งข้าง ๆ คนขับซะอีก

วันพฤหัสบดีที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2550

เปิดแค่ไฟหรี่จริง ๆ

เช้านี้ตื่นมาเช้ามาก ตื่นเต้นน่าดู เพราะเป็นครั้งแรกที่จะต้องขับรถไปทำงาน เคยเห็นแต่คนอื่นเข้าทำกัน มาวันนี้ เรามีรถขับไปทำงานกะเขาแล้ว .. เย้... บอกตามตรงว่าใจเต้นตุ้ม ๆ ต่อม ๆ ตลอดเส้นทางทีเดียว แต่อย่างน้อยเราก็รู้เส้นทางนี้ดี ต้องเข้าซ้ายที่ไหน ออกขวาแยกไหน ตีไฟเลี้ยว กะระยะทางได้ถูก ถ้าเป็นเส้นทางใหม่ก็คงงุมโข่ง คงได้ยินเสียงแตรไล่ตลอดทางแน่ ๆ ดูแล้วก็ทำได้ดีพอสมควรนะ (ขอชมตัวเองหน่อยละกัน :) มีเสียงไล่แค่ครั้งสองครั้งเอง ก็ไม่มีอะไรหรอก มอไซต์มาตรงแต่เราจะออกซ้ายตรองจะเลี้ยวซ้ายเข้าพระราม 4 อ่ะ สุดท้ายก็ถึงที่ทำงานที่ถนนสาทรจนได้ :)
....

ตอนเย็น ต้องรีบออกจากออฟฟิซให้เร็วหน่อย เดี๋ยวมืดจะขับรถลำบาก นั่นแหละคือความของตื่นเต้นคนที่เพิ่งขับรถเป็นใหม่ล่ะ ต้องระวังรถใหม่ด้วย เพราะถ้าเป็นอะไรไป คงเสียความรู้สึกน่าดูเลย ของมันแพงต้องดูแลให้ดี จริงใหมครับ :P

เชื่อไหมว่าเปิดแค่ไปหรี่ตั้งแต่ออกจากออฟฟิซตอนแรก แค่ไฟหรี่จริง ๆ นะ เพราะไม่สว่างเอาเสียเลย ตออนนั้นมันก็ยังไม่มืดเท่าไหรหรอก จนเลยตลาดคลองเตยมาก็เริ่มมืดบ้าง แต่คิดว่าถ้าหมุนสวิชไปอีกล็อกมัน จะเป็นไฟสูงแล้วไปแยงตาคันข้างหน้า มารยาทดีจริงนะเรา .. :) คุณลองคิดดูซิขับจากสาทรจนถึงอ่อนนุช ถนนก็จะเริ่มมืดแล้วช่วงพระราม 4 ถึงมืดก็ยังไม่ยอมเปลี่ยน เปิดหรี่ไฟไปแบบนั้นมาจนเกือบตลอดทาง รถเมล์ก็วิ่งใกล้เหลือเกิน จนถึงอ่อนนุช ลองเสียงหมุนไปอีกติ๊กหนึ่ง อ้าว ไม่ใช่ไฟสูงนี่นา .. เกือบไปแล้วไหมล่ะ !!!



Google
 

Download unlimited stock photos!

Wikipedia

ผลการค้นหา