วันนี้ ผมกลับบ้านดึกเพราะมีประชุมทีม ซึ่งตามปกติผมก็จะมีประชุมแบบนี้ประมาณเดือนละ 1 - 2 ครั้งแล้วแต่โอกาศ
ผมออกจากที่ทำงานประมาณ 3 ทุ่มเศษ สังเกตว่ารถเยอะเหมือนกันแต่ก็พอได้ไม่ติด มีซิ่งบ้างบางช่วง ตอนแรกผมก็คิดว่าจะไปออกพระราม 4 ที่แยกพระโขนงแต่คิดไปคิดมา ไม่เอาดีกว่า ไปออกสุขุมวิท 42 เหมือนเดิมเฮอะ
พอผมเลี้ยวขวาเข้าสุขุมวิทเสร็จก็มีชะลอตัวนิดหน่อย จนถึงแยกอ่อนนุช พอเลี้ยวซ้ายเข้าซอยอ่อนนุชเท่านั้นแหละ ผมก็ต้องหยุดรถไปชั่วขณะ ดูแล้ววุ่นวายมาก นี่ยังไม่พ้นแยกปากทางเข้าเลยนะเนี่ย
ก่อนถึงทางข้ามถนนตรงหน้าคาร์ฟูร์ ก็มีอาการออกเสียว ๆ นิดเพราะมีแทกซี่จะหลบรถสองแถวที่จอดเลนขวาออกมาเข้าเลนใน แต่ผมไม่ยอมให้เข้ามาเพราะเขายังอยู่อีกไกล และมันกระชั้นชิดเกินไป ยังไงผมต้องพ้นก่อนที่เขาจะหลบรถคันข้างหน้าเขาให้ได้ก่อน
พอผมผ่านไปได้ไม่ไกลเลย แค่พอแซงเขาไปเท่านั้นแหละ ก็ได้ยินเสียงดังตุ๊บข้างหลัง เอาล่ะสิ ... โดนเข้าแล้ว รถของเราเปล่าหว่า ?? ถ้าเป็นรถของเรามันน่าจะมีอาการสั่นสะเทือนมากกว่านี้นะ จอดมอไปข้างเห็นพี่แทกซี่ลงมายืนมองหน้ารถ วน 2-3 รอบ เออ. ไม่น่าจะเกี่ยวกับผมหรอกมั้ง กลับบ้านดีกว่า ...
ผมขับรถไปก็ใจจดใจจ่ออยู่ว่ามันโดนเราตรงไหนหรือป่าว ผอเลยแยกไฟแดงซอย 11 ผมก็แวะเข้าปั้มคาร์ลเท็ก ขอเช็คสุขภาพรถก่อนนะ
พอผมจอดรถเสร็จ ผมก็ลงมอง ๆ ข้างหลังแอบไปหยิบเอาหน้งสือพิมพ์จากเบาะหลังมาทิ้งไว้ข้างหน้า ประมาณแค่ไปหยิบหนังสือพิมพ์มาเก็บไว้ข้างหน้า คงไม่มีใครอยากอ่านหนังสืมพิมพ์หรอกมั้ง ถ้าขับรถกลางคืนแบบนั้น ใครจะคิดยังไงก็ตาม ผมแค่อยากลงไปดูรถของผมว่าโดนอะไรหรือเปล่า ก็เท่านั้นเอง
เมื่อสำรวจเรียบร้อยว่าไม่มีอะไรค่อยโล่งอกไป ผมก็ขับรถออกจากปั้มกลับบ้าน สบายใจขึ้นมานิดหนึ่ง เพราะยังสงสัยว่าเขาโดนอะไรมั้ง :P
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น