วันอาทิตย์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2551

วีคเอนด์แห่งการเดินทาง (2)

10.00 น. ออกจากบ้านไรับญาติที่คาร์ฟร์ พระราม 4 เพราะเปลี่ยนจากเมื่อวานมาเป็นวันนี้แทน จากนั้นก็พากลับมาที่บ้าน แล้วออกไปทานข้าวเที่ยงกัน ไม่ได้พาไปไหนไกลหรอกครับ ก็พาไปทานก๊วยเตี๋ยวเป็ดที่ซอยอ่อนนุช 68 ขอบอกว่าเจ้านี้อร่อยครับ ไปทานที่นี่หลายครั้งแล้ว พอทานเสร็จก็จะซื้อพวกขนมที่ร้านติดมือกลับบ้านด้วยทุกที

บ่ายนิด ก็เดินทางไปสนามบินสุวรรณภูมิกัน จริง ๆ ผมก็ไปหลายรอบแล้วแหละ และถ้าไปทีไรก็จะชอบหลงถนนหาทางตลอด ประมาณว่าต้องมี navigator ส่วนตัวติดรถไปด้วยเสมอ อิ .. อิ ..

แต่เนื่องจากว่า เราไม่ทราบเวลาที่แน่นอนว่ามาสายการบินไหน เครื่องขึ้นจากที่โน้นเมื่อไร และจะมาถึงเมื่อไร แะนั้นเราก็เลยจำยอมว่าต้องรอโดยไม่รู้อะไรเลย

จริง ๆ เรื่องรอก็ไม่เท่าไรหรอก ปัญหามันอยู่ที่หาทางลงไปชั้น 1 ตรงที่จะไปรับผู้โดยสารขาออก เพราะหาทางลงไปยากจริง ๆ บันไดเลื่อนใช้ได้แค่อันเดียว และอีกที่จะมียามยืนกั้นไว้อยู่ ให้เฉพาะพนักงานที่มีบัตรลงไป พอเข้าลิฟต์มันก็ไม่จอดที่ชั้น 1 เออ.. มันออกชั้น 1 ไม่ได้ เป็นงง ..

สุดท้ายผมเลยลงบันไดเลื่อนแล้วไปรอญาติอีกฟากหนึ่งแทน ก็ถ้าเขาออกที่ฟากก็คงต้องหากันวุ่นอีกที เสี่ยง ๆ ไปหน่อยละกัน แต่ก็นับว่าโชคเข้าข้างผมนิดหนึ่ง ญาติเขาเดินมาทางที่ผมอยู่พอดีก็เลยไม่มีปัญหาอะไร

แล้วเราก็ไปกินข้าวกันที่ร้านไก่ย่าง ระราม 9 เพราะเป็นอาหารอีสาน ประเภทก่ย่าง น้ำตก ส้มตำ อย่างไรก็ต้องขอแบบบ้าน ๆ ก่อน แม้จะไม่ค่อยหิวกันมากก็น่าจะกินได้เยอะกว่าอาหารชนิดอื่น :)

ออกจากร้านไก่ย่างพระราม 9 ได้ก็ประมาณหกโมงกว่า ๆ แต่ข้างนอกสิฝนตกซะแล้ว แถมตกหนักอีกต่างหาก เลยแวะซื้อของฝากที่ The Mall รามคำแหงก่อนสักหน่อย ซื้อของไม่เยอะหรอกครับ แต่เดินนาน เลือกกันนานมาก คนเดินตามล่ะเหนี่อยแทนจริง ๆ

หลังจากที่ได้ของฝากกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาไปส่งที่หมอชิตใหม่แล้ว แต่กว่าจะออกก็เกือบ 2 ทุ่ม ดีนะที่เลือกออกทางด้านหลัง The Mall เพราะถ้าเลือกออกไปทางด้านหน้าเพื่อเลี้ยวขวาที่แยกคลองตันคงใช้เวลานานมาก ๆ

พอออกพระราม 9 ได้ก็วิ่งตรงไปแล้วเลี้ยวขวาเข้าวิภาวดี เรื่อยไปจนถึงหมอชิต 2 แหละครับ รถเยอะเหมือนกันแต่ไม่ไปไม่ได้แล้ว เพราะไม่มีทางเลือก แบบต้องไปส่งพี่เขาอย่างเดียว

พอถึงหมอชิต 2 ก็วิ่งขึ้นข้างบน และก็นึกได้ว่ามันจอดนานไม่ได้ เลยต้องวนลงมาแล้วหาที่จอดในลาดจอดด้านหน้าแทน จากนั้นก็ขนของลงจากรถ เพื่อเข้าสู่ชานชลาสายขอนแก่น

ประมาณเกือบ 4 ทุ่มก็ได้เวลากลับบ้านแล้ว พอเดินมาถึงรถ กดปุ่มรีโมท อ้าว .. ทำไมประตูไม่เปิด ผมก็กดอยู่ประมาณ 10 ครั้งแต่ก็เปิดไม่ได้ ลองเอากุญแจไปเปิดแทน ก็ได้ครับ แต่สัญญาณกันขโมยร้องไม่หยุดสิ ก็เลยเปิด ๆ ปิด ๆ ประตูอยู่นาน กดปุ่มที่รีโมทไปเรื่อย ๆ และสุดท้ายก็ประสพความสำเร็จครับ.. กดติดสักที ลำคาญเสียงอยู่นาน ..

จากนั้นก็บึ่งรถกลับบ้านที่อ่อนนุชโดยใช้ทางด่วนไปลงที่ศรีนครินทร์เหมือนเดิม ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น


Google
 

Download unlimited stock photos!

Wikipedia

ผลการค้นหา