ตอนแรก ๆ ผมก็บ่ายเบี่ยงมาตลอดว่าเดี๋ยวค่อยเปลี่ยนๆ เพราะมันยังไช้ได้อยู่ ไม่มีอาการผิดปกติอะไร แต่แล้วเย็นนี้ ผมจอดรถลงไปซื้อกับข้าวก่อนจะเข้าบ้าน แต่พอเดินกลับที่รถและจัดวางของในรถทุกอย่างเสร็จสรรพ แล้วบิดกุญแจจะสตาร์ท... ติ๊ด ๆ ๆ งานเข้าแล้ว น้องแจ๊ซกลับสตาร์ทไม่ติด!!!
ผมลองบิดกุญแจจะสตาร์ทอีกหลายครั้งแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะติดสักกะที ผมก็นั่งลังเลอยู่ในรถนั่นแหละครับ คิด ๆ ว่าจะทำยังไงหว่า เรียกเบอร์ช่วยเหลือของฮอนด้าเหมือนคราวที่แล้วดีไหม หรือจะจอดทิ้งไว้แล้วเดินไปหาอู่ซ่อมรถนั้นมาเปลี่ยนให้ ดีไม่ดี ผมอาจจะแค่ซื้อมาแล้วหาวิธีเปลี่ยนเองซะเลย
แต่เหมือนโชคจะเข้าข้างผมอยู่เหมือนกัน เพราะมีรถปิกอัพมาจอดต่อท้ายรถของผมพอดี จริงๆ แล้วเขาจอดประจำอยู่แถวนี้เลยละครับ ผมเลยลงไปขอให้เขาถอยรถกลับมาจอดที่หน้ารถของผม เพื่อจะได้พ่วงแบตก่อนที่พี่เขาจะจอดเสร็จแล้วดับเครื่องเดินหนีไปก่อน :)
ผมจัดการดึงสายพ่วงแบตออกมาจากท้ายรถ เปิดกระโปรงรถต่อพ่วงแบตเองเกือบจะทุกอย่างเลยทีเดียว ทั้งๆที่ไม่เคงทำด้วยซ้ำ โดยเฉพาะตอนที่จะต้องเอาคู่สายไปคีบที่ข้ั้วแบต และเผอิญว่าผมจำสายดำแดงผิดครับ เอาบวกไปกับจับลบ .. จ้ากก สะป้ากแช๊ะ ๆ เลย เออ... เมื่อกี้เอาดำเป็นสายลบนี่นา :)
แต่ก็ไม่นาน ผมก็สามารถสตาร์ทรถของผมได้ อืมม.. หายใจโล่งไปทีเพราะอย่างน้อยผมก็สามารถขับรถกลับบ้านก่อน แล้วคิดต่อว่าจะเอายังไงดี แต่ัยังๆ ก็ต้องเปลี่ยนให้ได้ก่อนใช้รถครั้งต่อไป เมื่อมีครั้งที่หนึ่ง ครั้งที่สองก็น่าจะมีในเวลาที่ไม่ห่างกันมาก ปรัชญาง่าย ๆ ของผมแต่ใช้ได้เกือบทุกที่ทุกอย่าง.. :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น