ผมเลือกที่จะเข้ากรุงเทพ ฯ ก่อนที่คนอื่น ๆ จะกลับ เพราะเป็นที่รู้กันว่ารถติดแน่ ในช่วงเทศกาลหยุดยาว ๆ แบบนี้
ระหว่างทางก็มีเรื่องให้อารมณ์เสียบ้างเพราะรถมันเยอะมาก ซิ่ง แซง เบียดเปลี่ยนเลนกันสาระพัดแต่ก็คงทำอะไรแน่นอนไม่ได้ ถ้าตรงไหนมีอุบัติเหตุ ถ้ายังอยู่บนถนนก็จะยากหน่อยที่ค้องหลบให้ได้ หรือถ้าอยู่ข้างทาง ก็จะมีการชะลอดูและทำให้รถที่ตาม ๆ กันมาติดเป็นหางยาวออกไปไกล
วันนี้ ผมมีเพื่อนร่วมทางมาด้วย 3 คน สองคนพักอยู่ทางฝั่งธนฯ ส่วนอีกคนอยู่ที่คู้บอน ผมเลือกส่งตรงที่เป็นกลางที่สุด เลยขอส่งแค่ที่ Future รังสิตละกัน เพราะถ้าจะให้วิ่งส่งทั้งหมด ยิ่งทางฝั่งธน ฯ นะ ผมตายแน่ ไม่ใช่รถหรือค่าน้ำมันหรอก แต่เพราะว่าผมจะกลับมาทางอ่อนนุชไม่ถูกสิครับ
พอถึงช่วงที่จะแวะเข้าไปส่งเพื่อนร่วมทางที่รังสิต รถเยอะมาก วิ่งกันแบบหาเลนไม่ได้เลยครับ ทำไมถึงอยากเข้า-ออกตรงมากก็ไม่รู้นะ รถเมล์ แทกซี่วิ่งกันน่ากลัวมาก แบบขอให้ได้ไปโดยไม่แคร์มีรถเยอะแยะแค่ไหน แซกได้ทันทีที่มีช่อง ผมก็มัวมองหาที่จอด จะแซกเข้าหลังแทกซี่คันข้างหน้า แต่แล้วจู่ ๆ ก็มีรถ ปอ. อะไรสักอย่างนี้แหละซิ่งมาทางขวาเข้ามาแซกแทน อ้าวว .. แล้วจะรีบไปไหน อั้วะจะเข้าเทียบที่จอดอยู่แล้ว รอหน่อยไม่ได้หรือไง !?!? นี่ถ้าเราออกตัวแบบนั้นนะ มีหวังชนไปนานแล้ว สภาพรถไม่เป็นแบบเท่าทุกวันนี้หรอก
จากนั้นผมก็วิ่งมาเรื่อย ๆ ตามพหลโยธินแล้วก็มาเลี้ยวขวาเข้ารัชดา ฯ ขอไปส่งข้าวสารกับถุงหน่อไม้ให้พี่ชายที่ห้วยขวางก่อน วันพรุ่งนี้ จะได้พักเอาแรงดีกว่า ไม่อยากออกมาอีก แม้จะไม่ไกลมาแต่ถ้าไม่จำเป็นเลี่ยงการเดินทางไปเลย
สัก 3 ทุ่มครึ่ง หลังจากพักกินข้าวกินปลาเสร็จผมก็ขับรถกลับบ้านที่อ่อนนุช แม้ว่าจะเป็นช่วงวันหยุดแต่รถในกรุงเทพฯ ก็ วิ่งกันเยอะเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะคนเริ่มกลับมาเยอะอย่างที่เราทำอยู่ก็ได้
สุดท้ายบอกได้คำเดียวว่า ขับรถช่วงเทศกาล เหนื่อยกว่าที่คิดอีก คืนนี้ขอนอนเร็วหน่อยละกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น