เหตุเกิดตรงที่กลับรถใกล้กับโรงพยาบาลเทพธารินทร์อีกแล้ว เหมือนว่าจะชอบใกล้ความเสี่ยงที่ตรงนี้บ่อยแล้ว แต่ก็ไม่เข็ด เพราะมันเส้นทางหลักในการเดินทางไปกลับจากที่ทำงานเช้าเย็น
เช้านี้มีรถเยอะมาก แบบ 3 เลนเต็มพื้นที่ พอดีมีรถกำลังจะกลับรถตรงนั้น ไม่แน่ใจว่าเป็นเบนซ์หรือบีเอ็มนี้แหละ แต่ไม่ใช่รถใหม่นะ ไม่แน่ใจจริง ๆ และชอบสับสน 2 ค่ายนี้ตลอด :) รถที่วิ่งอยู่ซ้ายสุดเขาหยุดแล้วนะ ที่หยุดก็คงเพราะไปต่อไม่ได้แล้ว แกออกมาขวางลำไว้เรียบร้อยแล้ว แต่รถที่วิ่งอยู่เลนกลางกับเลนซ้ายสุดยังวิ่งกันต่อไปเรื่อย ๆ
พอผมวิ่งมาถึงแกก็ทำท่าจะโผล่หน้า (รถ) ออกมาอีก ผมก็เลยต้องกดแตรไส่ไป 2-3 ที ผมวิ่งอยู่เลนกลางและรถก็ยังวิ่งตาม ๆ กันไปแบบไม่ได้ทิ้งช่วงกับคันข้างหน้านะ ผมมองไม่เห็นจริง ๆ แต่แกก็ยังอยากออกมาให้ได้ ผมไม่ได้เบรคครับ แต่คันข้างหลัง ผมน่าจะเบรคจนตัวโก่งแน่ ๆ เพราะถ้าไม่เบรคก็ชนจริง ๆ เลยแหละ
หลังจากที่ผมผ่านนาทีนั้นไปได้ ผมมองที่กระจกหลัง ก็เห็นว่าแกกลับรถได้แล้ว แต่ยังวิ่งแบบขวางชาวบ้านอีก คือแกขับมาแบบช้า ๆ และคล่อมเลนขวากับเลนกลางมาอีก แต่แกก็มาทันผมตอนที่ผมจะเลี้ยวซ้ายไปกรมศุลฯ เลยไม่ได้ดูคนขับว่าหน้าตาเป็นยังไงบ้าง ไม่ได้อยากหาเรื่องนะ แต่อยากดูหน้าเฉย ๆ :P
สำหรับผมแล้ว ตอนนั้นก็หวั่น ๆ เหมือนกันแหละว่าถ้าฉะกันจริง ๆ รถเราคงเสียหายอย่างหนักแน่ ๆ เพราะคิดอยู่เสมอว่ารถญี่ปุ่นมันเปราะบาง ไม่เหมือนของยุโรป ถ้าจะรถยุโรปไปเลย มันก็แพงซะจนไม่อยากจะคิดว่าจะต้องอดข้าว อดน้ำไปอีกนานแค่ไหนกว่าจะใช้หนี้หมด.. :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น